Nieobecność w pracy w Niemczech przez krótki czas z powodów osobistych?

Nieobecność w pracy w Niemczech nie musi automatycznie wiązać się z nieprzyjemnościami z strony pracodawcy. Najważniejszymi przypadkami, w których jako pracownik nie muszą się Państwo pojawiać w pracy, jednakże mają Państwo prawo do wypłaty to kontynuacja zapłaty wynagrodzenia na wypadek choroby zgodnie z Ustawą o kontynuacji zapłaty wynagrodzenia (EFZG) oraz płatny urlop wypoczynkowy na podstawie Federalnej ustawy o urlopach (BUrlG).

Abstrahując od powyższego są inne sytuacje, w których mają Państwo prawo nie być obecnym w pracy, gdyż nie mogą Państwo wykonać pracy. W tej kwestii § 275 ust.3 niemieckiego Kodeksu Cywilnego (BGB) mówi:

„ (3) Dłużnik może odmówić świadczenia (…), jeśli musi je wykonać osobiście i, biorąc pod uwagę przeszkodę, która nie pozwala mu wykonać świadczenia, jeśli nie może być wykonana w interesie wierzyciela.”

Zalicza się do tego np. wesele lub pogrzeb bliskiego krewnego. W takich szczególnych dniach od pracownika (= „dłużnika” obowiązku pracy) nie można wymagać wykonania „świadczenia” (= pracy).

Nieobecność w pracy w Niemczech – powody osobiste

Jak wynika z § 616 niemieckiego KC, obowiązek pracodawcy kontynuacji zapłaty wynagrodzenia zależy od trzech przesłanek, mianowicie:

• Pracownik nie może wykonać pracy z powodu, który jest po stronie jego osoby.
• Niemożność wykonania pracy istnieje przez stosunkowo niedługi czas.
• Pracownik nie znajduje winy w niemożności do pracy.

Najważniejszym osobistym powodem niemożności pracy w momencie wejścia w życie niemieckiego KC w dniu 01.01.1900 r. było zachorowanie pracownika, jednakże niezdolność do pracy uwarunkowana chorobą jest już uregulowana od dłuższego czasu specjalną ustawą, Ustawą o kontynuacji zapłaty wynagrodzenia EFZG . Dlatego też obszar zastosowania 616 niemieckiego KC dzisiaj nie jest już taki duży, jak z początkiem XX wieku.

Pozostają przypadki, w których powód niemożności lub niewykonalności pracy (§ 275 ust.3 niemieckiego KC) leży w obszarze pracownika, tzn. dotyczy właśnie jego. Typowymi przykładami są wesela, narodziny lub zgony w rodzinie, ale i krótkotrwała choroba lub konieczność zaopiekowania się dziećmi lub innymi bliskimi krewnymi.

„Stosunkowo niedługi czas” to zgodnie z ustawodawstwem kilka godzin, jeden lub dwa dni i najwyżej pięć dni. Poza tym obowiązuje tu zasada: Kto przesadza lub którego niemożność pracy jest dłuższa niż czas, który zgodnie z § 616 niemieckiego KC jest „niedługi”, nie ma prawa do nieobecności w pracy.

PRZYKŁAD: Pracownik został wezwany na świadka w procesie sądowym w innym mieście i jest w stanie tam pojechać i wrócić w ciągu jednego dnia. Woli sobie jednak dać więcej czasu i nie ma go dwa dni.

W tym momencie odpada obowiązek pracodawcy do kontynuacji wypłaty wynagrodzenia za obydwa dni, tzn. również za dzień, za który w zasadzie powinien był zapłacić.

Zapłata za nieobecność podczas urlopu okolicznościowego

Kto w myśl § 275 ust.3 niemieckiego KC nie pojawia się w pracy z powodu szczególnych okoliczności osobistych przez jeden lub przez dwa dni, temu pracodawca może z tego powodu nie zapłacić. Jako że słusznie pozostaje w domu, to nie byłoby słuszne dać mu upomnienie , a co dopiero wypowiedzenie spowodowane zachowaniem.

Zasadność krótkiej nieobecności z powodów osobistych mimo wszystko nie jest odpowiedzią na pytanie, czy pracodawca musi też zapłacić za ten urlop okolicznościowy. Gdyż ogólnie obowiązuje zasada „bez pracy nie ma zapłaty”, tzn. ten, kto nie pracuje, nie otrzymuje też pieniędzy (§ 326 ust.1 niemieckiego KC).

W tym miejscu wkracza § 616 niemieckiego KC. Ta regulacja jest wyjątkiem od reguły. „bez pracy nie ma zapłaty” i pracownikowi, który w usprawiedliwiony sposób, tzn. na podstawie § 275 ust.3 niemieckiego KC przez kilka godzin lub dni nie pojawi się w pracy, zapewnia jego prawo do zapłaty. § 616 niemieckiego KC brzmi:

„Osoba zobowiązana do usługi nie straci prawa do wynagrodzenia przez to, że nie ma możliwości do jej wykonania przez stosunkowo niedługi czas ze względu na powód związany z jej osobą bez swojej winy. Musi jednakże rozliczyć się z kwoty, która przysługuje jej za czas niemożności pracy z tytułu istniejącego obowiązkowego ustawowego ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego”.

W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości, lub gdy są Państwo w sporze z niemieckim pracodawcą w kwestii wypłaty wynagrodzenia, prosimy o Kontakt